Przewody paliwowe to inaczej węże do paliw. Używane są do doprowadzania paliwa z jednego miejsca w pojeździe do drugiego lub ze zbiornika magazynowego do pojazdu. Są przeważnie wykonane ze wzmocnionej gumy, aby zapobiec pękaniu i załamywaniu.
Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych definiuje węże do paliw jako wszystkie węże lub rurki przeznaczone do przechowywania paliwa ciekłego lub oparów paliwa. Obejmuje to wszystkie węże lub rurki do szyjki wlewu, do połączeń między podwójnymi zbiornikami paliwa oraz do podłączania kanistra węglowego do Zbiornik paliwa. Nie obejmuje to węży lub rurek prowadzących opary ze skrzyni korbowej do wlotu silnika ani jakichkolwiek innych węży lub rurek, które są otwarte do atmosfery.
Węże paliwowe mają wiele różnych rozmiarów i są używane w wielu różnych pojazdach, od kosiarek do traktorów rolniczych po samochody i ciężarówki. Ze względu na charakter PVC i innych tworzyw sztucznych nie nadają się one dobrze do stosowania jako wąż do paliwa. PVC jak i inne tworzywa sztuczne bardzo łatwo odkształcają się w środowisku o wysokiej temperaturze i mogą przeciekać albo pękać.
Najlepszym rozwiązaniem jest materiał zwany PTFE. To oznacza tworzywo sztuczne, które jest najlepiej znane jako teflon w jednej określonej odmianie. Materiał ten jest odporny na degeneracyjne działanie paliwa, które również tworzy barierę parową, dzięki czemu opary paliwa nie mogą się przedostać. Przewód paliwowy to wąż używany do doprowadzania paliwa z jednego miejsca w pojeździe do drugiego lub ze zbiornika magazynowego do pojazdu. Zwykle jest wykonany ze wzmocnionej gumy, aby zapobiec pękaniu, a także załamywaniu.
Wąż paliwowy klasy morskiej jest znacznie cięższy niż ten sam wąż o średnicy wewnętrznej, który jest używany w zastosowaniach motoryzacyjnych. Odbywa się to w ramach testów ogniowych lub płomieniowych, co jest wymogiem wynikającym z określonych przepisów. Ważnym niuansem występującym w standardzie H-24 jest różnica między wężem typu „A” a wężem typu „B”.
