Prokaina występuje w postaci chlorowodorku (Polocainum hydrochloricum) dobrze rozpuszczalnego w wodzie. Może tworzyć również z innymi lekami trudno rozpuszczalne sole, przedłużając znacznie ich działanie. Takim związkiem jest np. penicylina prokainowa. Prokaina może dawać sprzężenia z innymi związkami. Właściwości te występują niezależnie od jej działania znieczulającego. Omawiane związki mogą wywołać alergię u osób uczulonych na prokainę. Prokaina daje interakcję z sulfonamidami, hamując ich działanie bakteriostatyczne. W mechanizmie tego działania zasadniczą rolę odgrywa kwas p-aminobenzoesowy powstający w wyniku hydrolitycznego rozpadu prokainy w organizmie. Dlatego prokaina i inne pochodne kwasu p-aminobenzoesowego nie powinny być stosowane w czasie leczenia sulfonamidami lub podawania ich miejscowo (krople do Oczu, przysypki i in.). Środki miejscowo znieczulające, należące do innych grup chemicznych, nie wykazują takiego działania. Działanie miejscowe. Prokaina nawet w roztworze bardziej stężonym nie wchłania się z powierzchni błon śluzowych lub tylko w nieznacznym stopniu. Dlatego też stosowana jest ona prawie wyłącznie do wstrzykiwań, nie ma natomiast praktycznego znaczenia jako środek znieczulający powierzchniowo.
