Nasza ojczyzna jest krajem, do którego humanizm dotarł w bardzo krótkim czasie i w którym on osiągnął jak na owe czasy spory postęp. Miało to związek z licznymi kontaktami, jakie nasza ojczyzna utrzymywała z Europą, za pośrednictwem naszej młodzieży, która licznie przyjeżdżała na uczelnie i w bardzo szybkim tempie potrafiła zetknąć się ideami humanizmu, a miało to miejsce w połowie piętnastego wieku.
Co to humanizm?
W Polsce w 70 – tych do 80 – tych lat, 15 wieku nastał początek humanizmu, kiedy to na Uniwersytecie Jagielońskim zostały otwarte nowe kierunki, które związane były z dziełami starożytnych Rzymian oraz Greków. Poza tym, w latach dziewięćdziesiątych powstały w Krakowie 2 koła humanistyczno-literackie, które to zostały założone przez cudzoziemców, którzy przybyli z zachodu. Pierwszym z nich był Włoch Filip Buonaccorsi, który przybył do Krakowa z niemieckim humanistą Konradem Celtis. Największym wkładem w rozwój myśli humanistycznej oraz kultury renesansu w naszym kraju, miał bez wątpienia ślub naszego króla Zygmunta Starego z przybyłą na królewski dwór Włoszką Boną, który to miał miejsce w 1518 roku. Wraz z przyszłą królową przybyło do naszej ojczyzny sporo włoskich artystów, malarzy, rzeźbiarzy, architektów oraz humanistów. W związku z tym wydarzeniem, dwór ostatnich Jagiellonów ma też w tym swój udział po Uniwersytecie Jagielońskim, do prężnie rozwijającym się w owym czasie kolejnych ośrodków humanizmu. Ponadto, jeden z ostatnich mecenatów z rodu Jagiellonów pełniąc w tym czasie zaszczytną rolę nie szczędził wkładu ani wysiłku na wsparcie i rozwój humanizmu.
