Poza bardzo nielicznymi wyjątkami nie znamy więc starszych rzeźb ludowych jak stuletnie. Wieku świątków prawie niepodobna określić. Niezmiernie rzadko datowane, starzeją się szybciej lub wolniej, zależnie od jakości drewna, z którego są wykonane, farb, którymi są pokrywane, a przede wszystkim warunków, w jakich przypadło im trwać. Odnosi się to oczywiście w pierwszym rzędzie do figur drewnianych, których liczba ogromnie przeważa nad innymi, ale też w dużej mierze do rzadkich kamiennych lub wyjątkowo tylko pojawiających się w niektórych regionach ceramicznych świątków glinianych. Te ostatnie jednak często są stłuczone. Nie można też przeważnie posłużyć się dla oznaczenia wieku analizą stylu, jak postępuje się w zakresie dzieł sztuki nie ludowej, gdyż rzeźba ludowa tworzona jest bez ciągłości rozwojowej i trwałego podkładu tradycji, ciągle od początku, to jest od form najprostszych, prymitywnych, wywodzących się bezpośrednio z wrodzonych człowiekowi praw kształtowania artystycznego.