Myśląc o muzyce mamy pewną słownikową definicję czegoś, co gra, bawi nas, czy uspokaja. W dzisiejszych czasach muzyka jest jednak silnie zróżnicowana. Mamy podział na style, gatunki, podgatunki, itp. Internauci prześcigają się w opiniach, który z nich jest najlepszy. W ramach jednego gatunku mamy podział na najmniejsze nawet rodzaje oznaczone dziwnie brzmiącymi słowami acid, trans, chill, itd. Prowadzi to do powstawania subkultur często zantagonizowanych na tyle, że porozumienie nie jest możliwe. Nie ma to najmniejszego sensu, bo muzyka jest tak naprawdę tylko jedna. Widać to zwłaszcza w utworach tych zespołów, które łączą różne style, mieszają konwencje. Mają one bardzo duże rzesze fanów, bo tworzą coś nowego z tego, co już znamy. Nie zamykają się w jednej szufladce, z której nie ma już wyjścia. Nie tkwią w marazmie twórczym ograniczeni tylko jednym gatunkiem. Oni cały czas poszukują nowego brzmienia, łącząc różne style poszerzają swoje możliwości. Może dlatego najlepszą odpowiedzią na pytanie, czego słuchasz, jest: „słucham muzyki, a nie gatunków”. Po co mamy ograniczać swoje horyzonty, skoro dostajemy tak szerokie możliwości poznawcze.
